Meslek gereği her gittiğimiz yerde hemşerilerimizle birçok konuyu konuşur ve konuştuğumuz konularda kafalarımızın bir yerine notlarımızı alır ve bu konularda araştırma yaparak haber yapma gereği duyarız.
Son yıllarda devam eden ve ne zaman son bulacağı da belli olmayan ekonomik kriz ülke genelindeki tuzu yaş olanları perişan ederken bu krizi fırsata çevirip mallarını 2-3’e katlayan mutlu azınlığın da ağızlarını kulaklarına getiriyor.
Ne yazık ki krize dönemindeki fatura altı kuru olanlarla yaş olanlara adil ödetilmek yerine eşit dağıtılınca zor geçinen kitle bırakın yaşamayı artık barınamaz duruma geldi.
***
Aksaray Türkiye’nin merkezinde bir orta Anadolu şehri. Bu şehirde yaşayan insanların büyük bölümü barınma sorununun ne olduğunu bilmezken bazıları da ömürlerini ev sahiplerini mutlu etmek için gayret sarf ederek geçirmek zorunda.
Bu insanlar zaten 3 kuruşluk asgari ücret veya bunun biraz daha üzerinde maaş alarak yaşamaya değil, ömürlerini doldurmaya çalışırken yakalandılar bu ekonomik krize. Birçoğu ek işler yaparak yaşamaya çalışırken birçoğu da yakınlarının yolladığı yardımlarla ayakta kalma derdindeler.
Bu süreçte ev sahibi olanlar az da olsa avantajlı durumda gözükürken ev kiracı olanların çok büyük bir bölümü artık ev sahiplerinin talepleri ve istekleri karşısında bütünüyle çıkmazın içerisine girdiklerini söylüyorlar.
İl genelinde ev kiralarında yaşanan artışların sürdüğünü belirten kiracılar yılda 2-3 defa zam talep eden ev sahipleri olduğundan bahsediyorlar.
Geçmişte Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın yüzde 25 sınırlaması ile bir süre idare ettiklerini söyleyen kiracılar bu sınırın kalkmasının ardından Bazı ev sahiplerinin insani değer kabul edilen birçok ahlaki değerlerini de ortadan kaldırdıklarını söylüyorlar.
Elbette tüm ev sahipleri bu şekilde demiyorum. Bazı ev sahiplerinin bırakın kiralara zam yapmayı kiracılarına yardımcı olduklarını da duyuyorum ama çoğunluk ne yazık ki çok ama çok sıkıntılı görünüyor.
Aksaray’da yaşayan dar gelirli aileler bazı yerlerde ev kiralarının asgari ücret seviyelerine kadar yükseldiğinden bahsederken TOKİ bölgesinde bile 10 bin seviyesinde olduğunu söylüyorlar.
Yaşanan bu konut sıkıntısının sebebi nedir? Bu sorun nasıl çözülür? Elbette bunların çözümünü bulacak kişiler halkı için mücadele verdiklerini belirten ve kiranın ne olduğunu filmlerde veya okudukları haberlerden duyan idarecilerimizde.
***
İl genelinde yılda yapılan konut sayısına, bu ildeki yıllık nüfus artışına baktığımızda bu şekilde bir sorun yaşanmaması gerekirken insanlar ev bulamadıklarını söylerken çok sayıda kiracı da her ay sonunda evden atılma tehdidi ile karşı karşıya kaldıklarını söylüyorlar.
Artık bu şehirde başlayan TOKİ projelerinin, kentsel dönüşüm çalışmaların bir an evvel tamamlanması ve konut varlığının artırılması gerekiyor.
Bu şehirde bir dönem belediye başkanlığı yapmış olan rahmetli Memiş Akın’ın yaptığı gibi dar gelirli kişilerin başlarını sokacakları bir ev sahibi olmaları için çok ama çok uygun şartlarda arsa tashihlerinin yapılması gerekiyor.
Bu sorunun çözümü için dar gelirli ailelerin bir kez olsun dinlenmesi gerekiyor. Konuştuğum birçok kiracı aylık ödemelerini yapmalarına karşılık her ay “zam” ya da “evden çık” denilecek korkusu ile yaşadıklarını söylüyorlar.
Bu durumu görmezden ben gelemedim. Bazı ev sahipleri bu yazıya kızacaklar ama onlar inanıyorum ki vicdanı olan istisna ev sahipleridir.
Yazının en başında dediğim gibi bu acı reçetenin faturası eşit dağıtılmak yerine adil dağıtılsaydı, herkes ülke kaynaklarından nemalandığı kadar fatura bedeli ödemiş olsaydı, böyle yazılara gerek kalmaz ve bizden istenildiği gibi; Çiçek, böcek, şırıldayan ırmaklar, güneşin doğuşu ve batışı gibi yazılar ile sayfa doldururduk.
Demem o ki; Umarım bir gün bu ülkede eşit fatura yerine adil fatura dönemine geçebiliriz…
Yorum Yazın