Ülkemizde pek çok ilde olduğu gibi Aksaray’da da yaşanan göçler birçok ailenin dağılmasına kardeşlerin de birbirlerinden kopmasına neden oldu. Aksaray’da özellikle yurt dışına verilen göç nedenlerine baktığımızda istihdam ve geçim sıkıntısı hep ana sebep olmuştur.
Yaz aylarında bir Avrupa şehrini anımsatan Aksaray’da 1’inci nesil ile son nesil arasında kopma tam anlamıyla sağlanmış ve son neslin büyük bölümü artık Ata topraklarının nerede olduğunu bilmemektedir.
İşte bu yüzden insanların doğduğu topraklarda kalmaları, istihdam edilmeleri çok önemlidir.
İstidamın ülke içerisinde bir noktaya toplanması İstanbul’un geldiği durumu da ne yazık ki açıkça ortaya koymaktadır.
Devletimiz son yıllarda insanlarımızın doğduğu topraklarda yaşamaları ve tersine göçün başlaması için projeleri hayata geçirmesine karşılık ne yazık ki Aksaray’da beklenilen ve geciken bazı yatırımlar hemşerilerimizi yeniden doğduğu topraklardan merkezlere, merkezlerden de 2000’li yılların başında unuttuğumuz gurbet sevdasına yöneltti.
En son adrese dayalı nüfus sayımına baktığımızda Aksaray’ınnüfus artış hızının düştüğü verilere yansırken bir şekilde gurbet yoluna düştüğünü de açıkça ortaya çıkartıyor.
Daha yakın bir tarihte yurtdışı hayali ile yola çıkan ve bir Doğu Avrupa ülkesinde sağlıksız koşullarda hayatını kaybederek, ormanlık alana atılan ve Aksaray’a güç bela getirilebilen bir hemşerimizi toprağa verdik.
İşte bu ölümler, parçalanmalar, kopmalar yaşanmasın diyerek bu göçü durdurmak başlıca görevimiz olmalı ve bunun için de hemşerilerimiz doğduğu topraklarda doymalılar.
***
Hal böyleyken, gurbetin yıkımını ve acısını en fazla bizler yaşamışken nüfusunun büyük bölümü tarım ve hayvancılıkla geçimini sağlayan bu topraklara can suyu bir türlü verilemiyor.
Dünya genelinde kuraklık ve iklim değişikliği konusunda kesin adımlar atmak için birçok ülke geleceğe dair planlamalar yaparken bizler neden Aksaray’da su sorunu için bir adım atamıyoruz.
Bu konuda en büyük adım Aksaray belediyesinin ev sahipliğinde gerçekleştirilen belediyeler birliği toplantısında görüşüldü, inşallah bu toplantılarda da gerekli adımların atılması için kararlar alınmıştır.
İnşallah bu topraklardaki çiftçilerimizin “su” çığlıkları bu toplantılar sonrasında duyulur da hemşerilerimiz doğdukları ve yaşadıkları Köyleri, Kasabaları, İlçe merkezlerini ve ilimizi terk etmezler.
İnşallah artık birileri “şu ürünü ekmeyin, şu ürünü biçmeyin, su istemeyen ürünler ekin” demek yerine bağlı bulundukları bakanlıklarda şirinlik yapmak yerine sorumluluğunu aldıkları topraklardaki insanların talepleri ile Aksaray halkının da varlığını bir yerlere aktarırlar.
İnadına üretim diyen çiftçilerimiz sadece topraklarına can suyu istiyorlar…
Yorum Yazın