Asrın felaketi olarak adlandırılan ve ihmaller zinciri nedeniyle 53 binden fazla vatandaşın hayatlarını kaybetmesine ve yüzbinlerce insanın da yaralanmasına neden olan 6 Şubat depremlerinin üzerinden bugün itibari ile 2 yıl geçti.
Felaketin meydana gelmesi ile birlikte 11 ilde yaşanan felaketin boyutu ortaya çıkmazken yıkımın ne denli büyük olduğu zaman geçtikçe ortaya çıktı.
Geniş gönüllü, gözünü budaktan sakınmayan ve Dünya’da hiçbir milletin sahip olmadığı yardım duygusuna sahip olan büyük Türk milleti de felaketle birlikte harekete geçti.
Bölge halkının yaralarının sarılması için yardımlarını esirgemeyen milletimiz evindeki yarım paket makarnadan çocuğunun yarım paket kalmış çocuk bezine kadar illerde ve ilçelerde kurulan toplama merkezlerine yardımlarını teslim ettiler.
Bunun dışında eli kazma, kürek tutan kişiler de kar kış demeden bölgeye akın ettiler. O dönemde 11 il için seferber olan herkese minnettarım. Bu birlik ve beraberliğimiz ile aşamayacağımız sorun yok diye düşünüyorum.
Deprem sonrası bende bölgede olduğum için dışarıda neler olduğunu bilmesem de deprem uzmanları sabah, akşam TV ekranları karşısında uzmanlıklarını sergilediklerini öğrendim.
Birilerinin felaketlerin ardından hatalarından ders çıkarttıklarını öğrendim.
Başka birilerinin sorumluların en ağır şekilde cezalandırılacağını söylediklerini yine sonradan TV ekranlarından öğrendim.
***
Bugün bu felaket gecesinin üzerinden 730 gün geçmiş olacak. O bölgeyi terk etmeyen yüzbinlerce insan halen konteynerler içerisinde yaşam mücadelesine devam ederken Devlette kalıcı konutlar konusunda dur durak bilmeden çalışmalarını sürdürüyor. Umarım en yakın zamanda o konteyner kentler tamamen ortadan kaldırılacaktır.
Aradan geçen 730 güne rağmen aslında kimsenin durumdan gerekli dersleri çıkartmadığını üzülerek izliyorum.
Bu konuda gazetemde çok defa haber yer almasına rağmen halen şehrimde, insanların yaşadıkları binaların durumlarını inceleyen bir kişi bile olmadı.
Yerinde dönüşüm sayesinde 8-10 bina sakini anlaşarak dönüşüm için start verirken diğer binalarda belirsizlik sürüyor.
Deprem toplanma merkezlerinin durumu da ne yazık ki belli değil.
Oluşabilecek bir depremde konteyner kent olarak kullanılacak alanların planlaması konusu da belirsizliğini korurken şehirde oluşabilecek bir felakette temiz su kaynakları ve tuvalet gibi ihtiyaçların giderilebileceği alanlarımız da ne yazık ki yetersiz.
Fatih mahallesi, Yavuz Sultan Selim Mahallesi, Dağılgan Mahallesi, İstiklal Mahallesi, Paşacık Mahallesi, Ereğli Kapı Mahallesi, Büyük Bölcek Mahallesi, Küçük Bölcek Mahallesi, Tacin Mahallesi gibi devam eden hattaki mahallerde Aksaray’ın eski deprem haritasındaki risk durumuna göre yaptırtılan binaların durumları ile zemin durumları konusunda şimdiye kadar hiçbir adım atılmadı.
Allah rahmet eylesin ama bizler yardımlaşmayı seven bir millet olduğumuz kadar;
Unutmayı, ders çıkartmayı, umursamamayı, başımıza ne geleceğini bilmemize rağmen tedbir almamayı, İnşallah-ı, Maşallah-ı, hayırlısı kelimesini, nasip, kısmeti, Kader gibi kelimeleri de seven bir milletiz.
TV ekranlarından değil de canlı olarak o bölgeyi görenler ne demek istediğimi çok daha iyi anlayacaktır.
Özetle; 730 Günde hiçbir hatamızdan ders çıkartmadığımızı, sadece yeni yıkımlar olana kadar kafamızı kuma gömdüğümüzü görmek ve bu ülkede her felaket ve ölümlerin görüne, görüne gelmesi “Kader” değil ihmaller zincirine bir kılıftır sadece…
Yorum Yazın